Grug Muse
vertaald door Margriet Boleij met Mary Burdett-Jones
Het einde van de wereld kwam met minder seks
en meer papierwerk dan verwacht.
Ik ontdek een trifelschaal in de kast
met heilige voorwerpen,
ik was het met water en zeep en houd het tegen het licht
om het glinsterende kristal te zien
als de snijvlakken van messen.
Dit object was gemaakt voor de taak
van het maken van trifels alleen.
Vreemd om het nu vast te houden
dit relict uit een wereld die altijd zou bestaan.
Een geloofsverklaring in het huis,
de plek van dagelijkse gerinkel en gebrokene dingen,
een kapitalisch niceanisme van een passend uur
voor elke taak en een passend gereedschap voor ieder uur
en een toekomst van trifels, en trifels, en trifels
eindeloos voor je.
Ik probeer het ritueel uit,
op zoek naar een sprankje geloof als niet-gelovige.
Purificatie van water als vurige zegen
over gelatine blokjes. Transsubstantiatie van ei in gele custard,
een wolk getuigen van geklopte slagroom
en op de televisie staat Siberïe in brand.
Is dat de smaak van continuïteit? Iets dat zacht en zoet is
aan je gehemelte blijft plakken?
‘Dysgl dreiffl mewn pwl o anobaith’
© copyright Margriet Boleij 2025