(voor Philip Henry Jones)
vertaald door Margriet Boleij
met Mary Burdett-Jones
De lens van een gedicht daagt de dimensies van tijd uit
door het insluiten van lijnen binnen lijnen,
het goochelt met het werk uit het verleden
zodat het deelneemt aan het heden.
Een dichter zet het leven opzij
om zich op de dichterlijke constellaties te concentreren,
waarvan de helderheid de intens zwarte gaten benadrukt,
waar ervaring en emotie zijn gecondenseerd.
Het maakt niet uit hoe echt de kleuren zijn
als de leegheid van betekenis wordt blootgelegd
– het ware en het lege –
en een pre-echo in de creatie wordt gehoord.
‘Proffes y bardd II’ © copyright Mary Burdett-Jones 2022
© copyright van de vertaling Margriet Boleij 2022