Grug Muse
vertaald door Margriet Boleij met Mary Burdett-Jones
Lagen kalksteen en zandsteen, ongeveer 200 miljoen jaar geleden gevormd, langs de kust van de Glamorgan vallei.
Langs het strand van de Aes steken de overblijfselen
van het Jurasig tijdperk uit het midden van een rots,
waar de zwartpoot meeuwen nesten tussen ammoniet en koraal.
Ik waag me in de zee,
de plek waar de geel-grijze golven
en hun brutale architectuur me terugwerpen,
me de adem benemen en me uitspugen
op de blauwe stenen van de kust.
Het klif reciteert haar heilige Schrift
als ingekraste taal.
En mijn lichaam verstijft,
mijn huid bot uit als het huis van een weekdier
en ik wil de rotsen om mij heen slaan
als kalksteen lagen, en erin ingesloten worden,
tot de golven komen om me te ontdekken
en in me te pikken en mijn hoeken lief te hebben,
aan mijn tenen te likken en mijn holtes te verzachten
en mijn lichaam te lezen als een gebed.
‘Lias glas’
© copyright Margriet Boleij